مقایسه ی عمل لازک و لیزیک
عمل جراحی چشم لازک (LASEK) برای اصلاح نزدیکبینی، دوربینی و آستیگماتیسم انجام می شود. در میان انواع جراحی های لیزر اصلاح عیوب انکساری چشم لیزیک محبوب ترین عمل است، اما برای افرادی که شرایط لازم برای انجام لیزیک را ندارند، لازک یا PRK می توانند گزینه های مناسبی باشند و نتایجی قابل مقایسه با لیزیک به وجود آورند. لازک نیز مانند لیزیک به وسیله لیزر اگزیمر انجام میشود و با تغییر شکل مجدد قرنیه اجازه میدهد تا نور ورودی به چشم به درستی روی شبکیه متمرکز شود و دید فرد بدون عینک یا لنزهای تماسی واضح تر شود.
تفاوت اساسی در نحوه انجام لیزیک، لازک و PRK مربوط به نحوه آماده سازی چشم برای درمان با لیزر است:
در عمل جراحی لازک، فلپ لولایی در لایه اپیتلیال چشم ایجاد می شود که در مقایسه با فلپ قرنیهی ایجاد شده درعمل لیزیک (شامل اپیتلیال و بافت استرومای عمیق تر) بسیار نازکتر است.این امر از اهمیت ویژهای برخوردار است زیرا اگر قرنیه چشم شما به اندازهای نازک باشد که شرایط لازم برای انجام عمل لیزیک را نداشته باشید، می توانید تحت جراحی لازک قرار گیرید.
در تکنیک لازک هرگونه عارضه مربوط به فلپ قرنیه که ممکن است در لیزیک اتفاق بیفتد وجود ندارد و احتمال از بین رفتن بیش از حد قرنیه با لیزر اگزیمر و به خطر افتادن تمامیت ساختاری چشم خیلی کمتر است. با اجتناب از فلپ یا برش عمیقتر، احتمال ابتلا به خشکی چشم که پس از عمل جراحی لیزیک اتفاق می افتد نیز کمتر خواهد بود.
همچنین برای نمرههای بالای نزدیکبینی(که برای اصلاح خطای انکسار نیاز به برداشتن بافت بیشتری از قرنیهی مرکزی دارد)، یا اگر شغل یا فعالیتهای معمول شما چشمهایتان را در معرض آسیب دیدگی قرار میدهد و یا باعث از بین رفتن فلپ قرنیهی ایجاد شده در عمل جراحی لیزیک می شود، لازک میتواند گزینه مناسبتری باشد.
توجه به این نکته مهم است که لازک معمولاً در مقایسه با جراحی لیزیک باعث ناراحتی بیشتر و مدت زمان بهبودی طولانی تری میشود.
مقایسهی عمل لازک و پی آرکی PRK
عمل لازک بسیار شبیه PRK است. در هر دو عمل به جای ایجاد فلپ قرنیه ی ضخیم تر مانند عمل جراحی لیزیک، از بلند کردن اپیتلیوم بسیار نازک برای دسترسی به بافت های عمیقتر قرنیه استفاده می شود. تفاوت کلیدی بین لازک وپیآرکی در این است که لازک لایه ی اپیتلیال را حفظ و جایگزین میکند در حالی که در پی آرکی اپیتلیوم کاملاً برداشته و دور ریخته می شود و یک لایه ی اپیتلیال جدید در طی چند روز بعد از عمل دوباره به جای آن رشد می کند.
در ابتدا، بسیاری از جراحان تصور میکردند که با حفظ اپیتلیوم زمان بهبودی لازک سریع تر ازپی آرکی خواهد بود. با این حال، در عمل، بسیاری از جراحان دریافته اند که بهبود لایه ی اپیتلیال جایگزین در لازک اغلب در مقایسه با رشد یک لایه ی اپیتلیال جدید بعد از پی آرکی، مدت زمان بیشتری طول می کشد.
به این ترتیب، پی آر کی محبوبترین روش “فرسایش سطحی” (پی آرکی، لازک و اپی لیزیک) است.